اززبان برکه غدیر

واقعه غدیر خم

واقعه غدیر خم

کتاب: فروغ ولایت ص 124 تا 142

نویسنده: استاد جعفرسبحانى

دریافت

واقعه غدیر

             علی علیه السلام ، جانشین پیامبر امروز، روز عید غدیره. روزی که دو دست خدایی تو دست هم قرار گرفتند. دو دست سبز و مهربون. دستای دو نفر که بهترین مردای روی زمین بودند. پیامبر صلی الله علیه و آله دست علی علیه السلام روبالا برد و به همه گفت که بعد از من، علی علیه السلام رهبر همه مسلمون هاست. پیامبر اون روز با صدای بلند فریاد زد: «هر کس منو رهبر خودش می دونه، از این به بعد، علی هم رهبر اونه». پیامبرکه علی علیه السلام ر خیلی دوست داشت، برای دوستان علی علیه السلام هم دعا کرد و گفت: «ای خدای بزرگ! هر کسی علی رو دوست داره، تو هم با او دوست باش و هر کس با علی دشمنِ، تو هم با او دشمن باش». حالا دو تا رهبر، یعنی پیامبر و علی کنار هم ایستاده بودند. بچه ها! منظور پیامبر این بود که من با علی علیه السلام هستم و علی علیه السلام هم با منه. هر کس می خواد با من دوست باشه. باید با علی علیه السلام هم دوست باشه. پیامبر ما می خواست به مردم بگه ما رو تا حرفمون یکیه، فکرمون یک چیزه و رفتارمون یکیه وهر کاری که علی علیه السلام انجام می ده، من هم که پیامبر هستم، اون رو قبول دارم و می پسندم.   

داستان کودکانه سفر به غدیر

سعید و سعیده سوار بر سفینه زمان شده بودند. این خواهر و برادر می خواستند از قرن پانزدهم هجری قمری به چهارده قرن پیش سفر کنند. آن دو تصمیم داشتند به دورانی برگردند که رسول خدا در آن زندگی می کرد. سعید و سعیده می خواستند به اولین سال های حکومت اسلامی بازگردند و گزارش مفصلی از ماجرای غدیر خم را برای بچه های قرن بیست و یکم گزارش کنند.

پنج، چهار، سه، دو، یک. . . بالاخره سفینه زمان از ایستگاه مرکز تحقیقات تاریخی به گذشته دور پرتاب شد. کودکانی که در ایستگاه ماهواره ای حاضر بودند با اشتیاق تمام این سفر جذاب و پرماجرا را دنبال می کردند و به طور دائم با دو زمان نورد در ارتباط بودند.

سعید و سعیده سوار بر سفینه کوچکشان به سال دهم هجری سفر نمودند. زمانی که رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) آخرین ماه های زندگی خویش را پشت سر می گذاشت و می خواست که آخرین حج خود را به انجام برساند.

بقیه در ادامه مطلب

قصه روز بزرگ

جهت دریافت قصه غدیر برای کودکان تحت عنوان روز بزرگ از مجید ملا محمدی اینجا را کلیک کنید.

منبع: بوستان نور

چند داستان از امام علی علیه السلام به زبان شعر

نوزاد ناز

وقت نماز امام علی ع                          داخل مسجد که رسید

دوستان خود را آن جا دید،ولی               یک آقا را آن جا ندید

به آن ها گفت:«دوستان خوب                آن یکی دوستمان کجاست؟

توخانه است؟ رفته سفر؟                      یا این که این نزدیکی هاست؟»

با خنده گفتند همگی:                          صاحب یک پسر شده

شکر خدا دوست شما                          چند ساعت پدر شده

امام علی ع با شادی گفت:                  «پس ما هم آن جا برویم

نمازمان تمام که شد                           دیدن آن ها برویم

وقتی امام بچه رادید                           خندید و گفت:« با نمک است

هدیه ی زیبای خداست                        پا قدمش مبارک است»

گل پسرچشم عسلی                         صورت ناز مخملی

تو چشم هایش افتاده بود                    عکس روی امام علی ع

**********************

دختر گریان

امام خوب ما علی ع                      وقتی که به بازار رسید  

اوهو اوهو اوهو اوهو                       صدای گریه ای شنید

نزدیکیش دختری دید                      که بر زمین نشسته است

مقداری خرمای خراب                     گرفته در میان دست

فوری آمد کنار او                           «چیه؟چیه؟دختر من ؟

چکار شده به من بگو                     گریه نکن حرفی بزن»

من کمی خرمای سیاه                   خریده ام از این آقا

همه خراب است ولی او                 نمی دهد پول مرا

امام علی همراه او                       آمد پیش خرما فروش

گفت:پول دختر رابده                      خرمای بد هم نفروش

خرمای خوب خرید و شاد               رفت به سوی خانه مثل باد

امام علی خنده به لب                  به راه خود ادامه داد

**********************

جارو

امام علی(ع)توخونه هم                      همیشه همکاری می کرد

با خوش حالی فاطمه(س)را               تو کار هایش یاری می کرد

گاهی شبیه فاطمه(س)                    توخانه رفت و رو می کرد

جارو به دستش می گرفت                 با شور و شوق جارو می کرد

از تو اتاق شروع می کرد                    تا می رسید کنار در

 حیاط رو هم خیلی تمیز                    جارو می کرد آخر سر

اتاق ها هم مثل دسته گل                قشنگ با صفا می شد

حیاط خانه صبح و عصر                     باغ پرنده ها می شد

پروانه های خال خالی                     با بال های نرم و مخملی

می چرخیدند با خوش حالی             به دور خانه ی علی  

*****************************

 

 آش عدس

امام خوب ما علی(ع)                      نشسته بود توی اتاق

فاطمه(س) گوشه ی حیاط                غذا می پخت روی اجاق

در جلوی امام علی(ع)                     کمی عدس تو کاسه بود

لابلای عدس ها هم                        مقداری ریگ و ماسه بود

امام علی(ع) باحوصله                       عدس هارا می ریخت تو مشت

از تو عدس ها بر می داشت              ذره های ریز و درشت

وقتی عدس ها پاک شدند                 آن ها را شست و ریخت تو آش

آش عدس را فاطمه(س)                   به هم می زد یواش یواش

بچه هاهم می خندیدند                     پیچیده بود صدایشان

مادرشان توکاسه ریخت                      آش عدس برایشان

*****************************

عروسی

صبح قشنگ  دمیده                           سرزده باز سپیده

شادی کنیم بچه ها                            جشن بزرگ رسیده

امروز روز عروسی است                       عروسی فاطمه(س)

مبارک است بر شما                            مبارک است بر همه

حضرت زهرا (س)عروس                       امام علی (ع) داماد است

عروس حسابی خندان                         داماد حسابی شاد است

کنار دیگ نشسته                               پیامبر مهربان

غذا تو ظرف می ریزد                            با روی شاد و خندان

خرما و گوشت و نان هم                      غذای جشن آنهاست

جشن علی (ع) و زهرا (س)                چه ساده و با صفاست

ما هم با هم بخندیم                           شعر بخوانیم شاد باشیم

دوستای خوب برای                             عروس و داماد باشیم

*****************************

                                                    جهیزیه                                                

خنده کنیم شاد باشیم                        مثل گل و شاپرک

عروس رسید به خانه                          خانه¬ی نو مبارک

پدر (ص)برای زهرا (س)                       جهیزیه خریده

آنها را زهرا (س) بانظم                        داخل خانه چیده

تشت لباس مشک آب                        یک تشک و یک حصیر

کاسه و کوزه ی آب                              کاسه ی مخصوص شیر

چهار عدد متکا                                  پیرهن و حوله ی نرم

چادر و یک روسری                             سطلی هم از جنس چرم

خانه ی ساده ی او                              چه جالب و باصفاست!

با همه ی کوچکی                               چقدر تمیز و زیباست!

تو خانه ی قشنگش                            عروس خانم نشسته

پاک می کند با شادی                         سبزی را دسته دسته

 منبع:مجموعه چهار جلدی گل و پروانه کاری از آقای سید محمد مهاجرانی
برگرفته از سایت تجربه های قرآنی

داستانی از نوجوانی امام علی علیه السلام

مشرکان مکه پس از مرگ عموی پیامبر(ص)حضرت ابوطالب، پیامبر(ص) را بسیار آزار می دادند و اذیت می کردند و به کودکان پول و غذا می دادند تا به پیامبر(ص) سنگ بزنند و پیامبر(ص) را  آزار بدهند. پیامبر(ص) موضوع را با حضرت علی(ع) که در آن زمان نوجوان بودند در میان گذاشتند. حضرت علی(ع) گفتند: ای رسول خدا هر گاه خواستید از منزل بیرون بروید بفرمایید تا من هم دنبال شما بیایم. وقتی کودکان به پیامبر(ص) حمله می کردند، حضرت علی(ع) با شهامت خود را سپر حضرت قرار می دادند و از آسیب رسیدن به پیامبر(ص) جلوگیری می کردند.

منبع: بحار ج20 ص 50.

                                                                                        

داستانی از ولادت امام علی علیه السلام

 فاطمه بنت اسد نه ماه برای تولد فرزندش انتظار کشید و وقتی درد زایمانش گرفته مسجد الحرام رفت و با خدا اینگونه مناجات کرد:« پروردگارا! من به تو و پیامبران تو و کتاب هایی که تو فرستاده ایی ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم(ع) را هم او که این خانه را بنا کرد(در یگانگی تو)تصدیق می کنم. پس به حق کسی که این خانه را ساخت و به حق فرزندی که در شکم دارم، زایمان را برمن آسان کن.» پس این مناجات، دیوار کعبه شکافت و فاطمه بنت اسد، وارد کعبه شد و دیوار، دوباره به حالت اول خود برگشت.سه روز از این ماجرای حیرت انگیز گذشت و در روز چهارم فاطمه بنت اسد در حالی که فرزندش علی(ع) را در آغوش داشت از خانه ی خدا بیرون آمد و یک راست به سوی خانه ی خود رفت. ابو طالب از دیدن پسرش خوش حال شد. به اذن خدا، علی(ع) زبان باز کرد و به پدر سلام داد. وقتی رسول خدا(ص) برای دیدن پسر عموی نو رسیده اش آمد، علی(ع)از خوش حالی تکانی خورد و به پیامبر(ص) لبخندی زد و گفت: «سلام بر تو ای رسول خدا.»

منبع: کتاب لبخند ستاره ها کاری از آقای غلامرضا حیدری ابهری